PlusKlusKlas. Meten en weten

Vandaag hadden we het uiteraard over sneeuw. Vorige week hadden we niet kunnen denken dat er nu nog steeds sneeuw zou liggen. Dat was mooi voor een van de jongens, want die had thuis een eigen proef met sneeuw bedacht: als je water met sneeuw mengt, en je laat het bevriezen, wat gebeurt er dan? Gewoon door het buiten te laten staan kon hij dat onderzoeken, zo koud was het. Het was ijs geworden.
Mooi dat het idee van onderzoek naar wat er gebeurt als... aanslaat en nieuwe vragen oproept.
Op de beamer konden we zien wat er met het bakje sneeuw gebeurd was: de stand van het water van de gesmolten sneeuw was echt veel lager. De plakker van de sneeuw zat op 3 cm, en die van het water maar op 1 cm. Het proces was toen nog niet afgelopen, want nu was het bakje helemaal leeg, hoe was dat dan gekomen? Opgedroogd, verdampt.
De jongen die vorige keer vertelde dat een vlok bestaat uit heel kleine onderdelen had gelijk, dat zijn de sneeuwkristallen. Op plaatjes waarop je vlokken heel erg vergroot ziet, kun je zien dat er heel veel ruimte en dus lucht tussen al die kristallen zit. Als het smelt neemt die lucht geen plaats meer in. Dat er veel lucht tussen vlokken zit, merk je ook als je een sneeuwbal maakt want dan knijp je alle lucht eruit om hem steviger te maken en zo wordt hij ook kleiner.
Alle spelletjes zijn nog steeds heel aantrekkelijk en uitdagend ook in sommige gevallen. Er is gekauwd op oplossingen (en niet opgegeven!), gerekend en nagedacht over getallen onder de nul, het havenspeelgoed riep op tot fantasiespel met vervoer van eten.
De kinderen vinden het echt heerlijk dat ze de kans krijgen om hun eigen weg en activiteiten te kiezen, dat past ook bij de behoeften van hoogbegaafden: ze willen graag autonomie. We moeten dan ook ons best doen om ze er allemaal bij te krijgen als we nog wat actie willen omtrent drijven, zinken, het hoe en waarom van stijging van de waterspiegel. Een van de drie lijkt niet heel erg op te letten en meer met andere dingen bezig te zijn, maar blijkt uiteindelijk best wat opgepikt te hebben. De oudste kan het denkproces goed op gang brengen. Het waterniveau stijgt als de boot zwaarder beladen wordt. De jongste krijgt het inzicht: de boot zakt dieper en het water kan er niet doorheen. Dus gaat het water eróm heen en gaat dus stijgen. Je ziet de hersens werken. Eigen bootjes maken van aluminiumfolie, kijken hoeveel knikkers erin kunnen voor het zinkt, wow, best veel, de hoogste komt op 58! Dat is knikkers vissen.
De meetlinten roepen meetacties op. Er is een lint van drie meter en een grotere die 5 meter kan meten. Het lokaal is groter, maar dan kun je je vinger bij het einde van het meetlint houden en van daaraf verder tellen met meten. Dat is nieuw, maar gauw opgepikt. Ons lokaal is 1080 cm (500+500+80) lang en 644 cm breed, om maar eens wat te noemen. Klik om meer te zien.

Een veelzijdige ochtend. Volgende week gaan we met Plons beginnen, als voorbereiding van een bezoek aan het Maritiem Museum in   Rotterdam.