We wilden zó graag rekenen!

Anders zijn

In de tweede bijeenkomst van de Clever Kids-training hebben we het ook over ‘anders  zijn’. De meiden zijn hoogbegaafd, ze hebben allemaal dingen genoemd die ze ervaren en die binnen het beeld van hoogbegaafdheid passen, maar hoe is dat nou in de praktijk? Voel je je anders dan de anderen in je klas?

Als bepaalde vraagstukken voor jou zó makkelijk zijn, zó voor zich spreken, is het bijna onmogelijk je voor te stellen dat een ander daar heel erg over na moet denken of het niet zou weten. Dan merk je dus dat het voor jou blijkbaar heel anders is.

Een meisje vertelt dat als een ander iets vervelends vertelt dat haar is overkomen, zij dan ook bijna moet huilen. Zij heeft het idee dat ze zich beter voor kan stellen hoe anderen zich voelen dan de meeste andere kinderen.

Een ander vertelt dat ze met een vriendinnetje in de klas (ook hoogbegaafd), zo graag wilde rekenen dat hun boeken stiekem mee naar buiten hadden genomen onder de pauze. De andere kinderen vonden dat onbegrijpelijk. Toen was ze behoorlijk ‘anders’.

Wat is leren, wanneer doe je dat?

We praten over ‘wat is leren?’, ik stel dan altijd de vraag hoeveel procent van de tijd ze iets leren op school. Er wordt nagedacht en ik krijg antwoorden tussen de 2 en 5%. Ik snap dat ze willen versnellen!! Deze meiden hebben heel goed in de gaten dat ze moeilijker werk nodig hebben. Wat hen persoonlijk tegenhoudt: De meesten van hen hebben wel een indruk van de kinderen die een groep hoger zitten en die vinden ze (toevallig of niet) niet leuk. Eentje rekent wel een groep hoger maar gewoon in haar eigen klas omdat de bovenbouwgroepen in een ander gebouw zitten. De vriendinnen die ze heeft, zijn fijn, die geef je niet makkelijk op.

Een juf kan ook motiveren om in je huidige groep te willen blijven. De lieve juf kan heel lief en goed uitleggen. Dat heeft ze aan het begin van het jaar een keer gedaan bij het extra pluswerk. Ik weet dat dit meisje ernstig voorloopt op de lesstof, veel uitleg zal ze in de loop van dit jaar niet nodig hebben, schat ik in.

Misschien blijkt hier een reden om aan deze training mee te doen: als ze iets niet snapt, zou het kunnen dat ze dat als naar ervaart en een lieve juf nodig heeft om het niet-snappen goed op te vangen. Als je iets niet snapt, zou ‘dom voelen’ op de loer kunnen liggen. Dat is een gedachte die we gaan tackelen in de training.