Ik ben…, ik kan…, ik wil… LEREN!

Zesde bijeenkomst Kolibrietraining

In deze bijeenkomst gaan we een zelfportret maken. Zoals nu alle keren  neem ik een paar kaartjes met gevangenisgedachten om te oefenen er vrije gedachten van te maken. Het idee van de doos voor geheime gedachten is aangeslagen, spontaan gaan ze schrijven om nog wat briefjes in die doos te kunnen posten.

 Ze hebben er zin in om een portret te gaan maken. Ieder kiest een materiaal om mee te werken: één met verf, één met kleurpotlood en één met grijs potlood (de vierde T. is er vandaag niet bij). De tekenaar met grijs potlood is degene die een spiegel wil om  heel secuur zijn gezicht na te kunnen tekenen. De verftekening wordt wat grover en heel vrolijk, de tekening in kleurpotlood is ook naar de zin van de maker. Hoe je eigenlijk een neus moet tekenen is een hobbel waar we het even over hebben, hij kiest zijn eigen oplossing.

Ze hebben het naar hun zin, ik merk dat ze zich thuis voelen en al 'wilder' worden.
Leuk, maar het mag wel binnen de perken blijven. Dat lukt ook gelukkig.
Ze mogen schrijven wat ze kunnen en wat ze willen. T. heeft het helemaal te pakken: hij wil leren! Dat is een goede enthousiaste gemotiveerde houding, goed voor hem en voor school. Het zijn blije kinderen geworden.