Graven voor het 'echie': officiële vondsten doen, vindplaats markeren en administreren onder leiding van een echte archeoloog!

We hadden erover gepraat, gelezen, al een beetje geoefend in de PlusKlusKlas, maar nu zouden we opgravingen gaan doen 'volgens het boekje', oftewel onder leiding van een een echte archeoloog: Carola Nooijen. Daartoe was de zandbak omgetoverd in een opgraving. Een vlakte van zand van vier bij vier meter waarin op onbekende plaatsen dingen van vroeger begraven waren. Een aantal van de op te graven voorwerpen was van metaal, en die kun je makkelijker vinden omdat een metaaldetector kan verklappen waar dat precies in de grond te vinden is. Eerst even bij het metalen schommelrek gecontroleerd of het apparaat het wel deed, daarna konden we aan de slag. Dat metaal vinden bleek zo een koud kunstje. De rest moest handmatig scheppend opgespoord worden.
Met kleine troffeltjes gingen de kinderen aan het werk. Het duurde best een tijdje voor de eerste vondst gedaan werd en er een markeringsvlaggetje geplant kon worden. Daarna de vondst goed schoonmaken en in een zakje stoppen met een vondstkaartje waar het vondstnummer op staat. 

Uiteindelijk stond de zandbak vol met 14 markeringsvlaggetjes en kon begonnen worden met het inmeten. Eerst een overzichtsfoto maken en dan uitmeten waar precies de vondst gedaan is en op schaal intekenen op een plattegrond. Als dat gedaan is, gaan we naar binnen om te bekijken wat we nou eigenlijk gevonden hebben. De kinderen tekenen na wat ze gevonden hebben en maken daarna een tekening van wat ze denken dat het geweest zou kunnen zijn. Er zijn fotoboeken waarin we kunnen opzoeken wat voor soort aardewerk, metaal of tegel we gevonden hebben en uit welke tijd dat stamt. Precisiewerk en gedetailleerd kijken dus.
En toen was de ochtend alweer omgevlogen! Voor volgende keer staat er een tas vol scherven klaar die de kinderen nog aan elkaar mogen puzzelen en plakken.

Een van de kinderen was trouwens met een pot scherven die hij in de tuin gevonden naar de PlusKlusKlas gekomen om de archeoloog er een kennersblik op te laten werpen. Het bleek dat er een paar van minstens 100 jaar oud bij zaten, cool!
Uiteraard zijn er ook deze keer veel foto's gemaakt. Ga ze bekijken en klik hier.