De PlusKlus-groep bestond vandaag uit 11 kinderen, het wordt al echt een klasje. Het is leuk om te zien dat kinderen elkaar vinden in allerlei soort activiteiten. Buiten hoort bij deze school een heerlijke tuin waar je allerlei spelideeën kunt krijgen.
Deze ochtend hebben we gespeeld en wat afrondende dingen gedaan. Teruggekeken op wat we gedaan en gevonden hadden bij de archeoloog, de proef om fossielen te maken met een zoutzee geëvalueerd, de botten die we gevonden hadden bij elkaar geraapt en tot mensenskelet gepuzzeld, dat soort dingen. Verder hadden we een jarige en bleek dat een meisje op haar eigen school een spreekbeurt over de PlusKlusKlas gehouden had, om uit te leggen wat ze daar doet en dat ze niet iedere woensdag ziek is. Daarvoor had ze foto's op groot formaat uitgeprint, die wilden we natuurlijk allemaal bekijken. Het waren er zoveel dat ze aan ieder kind een mooie kon uitdelen, leuk!
Toen we buiten waren hebben we een groepsfoto gemaakt, we pasten precies op het schommelrek. Eén keer lachend, uiteraard ook een keer met gekke bekken!
Alle spullen mee naar huis, alle meubilair gestapeld aan de kant: alles klaar voor de schoonmakers die hard aan het werk gaan in de vakantie.
In september zien we elkaar weer, voor geweldige thema's met inspirerende onderwerpen!
Voor nu: iedereen een goede vakantie gewenst!
De foto's van deze ochtend vind je hier
De prehistorie is een bijzondere tijd geweest, waarin de mensen al veel konden en steeds meer gereedschap tot hun beschikking kregen. Als we in de boeken kijken zien we veel dat we herkennen: ook mensen uit die tijd zorgden voor eten, moesten ergens slapen, hadden kleren aan. Maar er was natuurlijk ook heel veel heel erg anders! Om daar op een andere manier bewust van te worden stelden we de vraag: Noem tien dingen die je nooit gehoord zou kunnen hebben in de oertijd.
Dat was nog best ingewikkeld, in groepjes van twee gingen ze aan de slag. Ze moesten even inkomen maar daarna kwamen geweldige ideeën die helemaal niet altijd voor de hand liggen. Een geluid dat mensen van toen niet kenden was bijvoorbeeld het gegrom van dino's, want die waren toen al uitgestorven! Bijzonder om het vanaf de andere kant te benaderen, chronologisch gezien.
Er waren meer goede ideeën. Wat dacht je van het geluid van 'scheurend papier', of van het doortrekken van een wc? Het klikken van legoblokjes die je aan elkaar klikt, het geponk van een stuiterbal, of de 'zip' van een rits en ga zo maar door.
Het raaddoosje van vandaag was ook weer lastig, er bleek een potlood in te zitten. Daar waren we ook best weer een tijdje mee bezig voor we erachter kwamen. De kinderen die er iets in hebben mogen stoppen vinden dat natuurlijk iedere keer geweldig.
We hadden veel scherven gevonden bij de opgraving. Niet uit de oertijd, maar ze maakten toen al wel potten . Wij gingen zelf potten maken op de manier dat de oermensen dat ook gedaan hadden. Een duimpotje en een potje van ringen klei die je aan elkaar smeert. Er staat nu een hele collectie in het raamkozijn want de meesten kregen de smaak te pakken en wilden er nog wel een maken. Versieren deden we met takjes die we buiten verzameld hadden.
Het was leuk! Zo leuk dat een meisje dat er voor het eerst was voorstelde om alleen nog maar naar de PlusKlusKlas te gaan. Dat kan niet, maar over een week gaan we weer leuke dingen doen, de laatste keer voor de vakantie.
Foto's van deze ochtend.
Vandaag werd ik al blij van één zin: 'Juf, kun je me helpen?' Voor hoogbegaafden is het helemaal niet altijd vanzelfsprekend om hulp te vragen als iets niet lukt of moeilijk is. Als je gewend bent dat alles je lukt zonder veel moeite, als je gewend bent om foutloos te werken, kortom als je nog niet geleerd hebt dat fouten bij het leven horen, kun je gaan denken dat jij geen fouten mag maken en dat hulp vragen een vorm van zwakte (of erger: domheid) is en liever niet laten merken dat iets je niet lukt. Goed om te horen dat het in de PlusKlusKlas wel gebeurt.
Officieel horen dino's niet bij de archeoloog, degene die ze onderzoekt heet eigenlijk paleontoloog. De archeoloog zoekt naar menselijke sporen. De eerste sporen zijn van de oermensen, wat weten we van ze en hoe zijn we dat eigenlijk te weten gekomen? In twee groepen maken we via een mindmap een overzicht van wat we al weten. We kunnen terugkoppelen naar wat we gezien hebben in het Rijksmuseum voor Oudheden in Leiden en het enorme tijdlijn-boek waarin de evolutionaire ontwikkeling staat uitgetekend helpt ook.
De kinderen denken na over hoe het was om toen te leven: Wat aten de mensen, hoe zagen ze eruit, waar woonden ze, wat voor gereedschap hadden ze. Het wordt een mooi overzicht.
Tijdens het eten kijken we twee filmpjes, één waarin nagespeeld wordt hoe mensen vroeger leefden, en één waarin we zien welke schedels er allemaal gevonden zijn, hoe die veranderd zijn in de loop van de tijd en hoe we kunnen reconstrueren hoe mensen er dus ongeveer uitgezien zullen hebben. De kinderen kijken geboeid.
Daarna hebben we een verjaardag te vieren, gezellig, zingen, trakteren en iets lekkers krijgen.
Het uitbikken van de dino's is nog niet klaar en de kinderen willen hier dolgraag mee verder. Ondanks een lichte miezerregen gaan ze naar buiten en met hamers en beitels aan de slag, niet zonder resultaat want nu zijn alle dino's bevrijd. Leuk dat ze bij het tevoorschijn komen van een lichaamsdeel al voorspellingen doen over wat voor soort dinosaurus het zal zijn. En niet door ons ingecalculeerd maar ervaren als bijzonder: de brokken gips waarin je de afdruk van de dino ziet, de 'fossielen' worden heel erg gewaardeerd en bestudeerd.
We hadden weer meer plannen dan de tijd ons toeliet, de ochtend vloog om!
Foto's zijn te vinden op Facebook. Wil je op de hoogte blijven van wat we doen?
Like de Facebookpagina!
