We hebben een wat rustige start, er zijn twee nieuwe kinderen die nog even wegwijs moeten worden gemaakt. Iedereen is bezig met iets van eigen keuze. Er staan wereldbollen in de klas en dat is aanleiding om de atlas erbij te pakken en op te zoeken welke landen nou eigenlijk waar liggen. Ook de dino-boeken worden bestudeerd en naar aanleiding van de gegeven lengte wordt bijvoorbeeld geschat hoe hoog een bepaalde saurus moet zijn geweest. Verder wordt er gekleid, gekleurd, gespeeld met La Q constructiemateriaal.
Voor we het weten is het tijd om te eten en drinken. We lezen voor uit Weetjes over dino's. Dat is handig (en leuk), de kinderen kunnen en willen ook zelf voorlezen.
Na het eten en drinken wordt er eerst heerlijk buiten gespeeld. Het is echt leuk dat er nu wat meer kinderen in de groep zijn, dat opent nog meer spelmogelijkheden, iedereen is lekker bezig en aan het bewegen. Ook de juf, want die moet iedere keer de achtervolging in zetten tot ze het opgeeft omdat ze even uit moet rusten.
Weer binnen doen we het populaire raaddoosje. Een meisje heeft er dit keer iets in gestopt. Wij moeten raden wat door vragen te stellen. Ze mag alleen met 'ja' en 'nee' antwoorden. Het is voor de kinderen een uitdaging om het moeilijk te maken voor ons. Ook deze keer komen we ver: het is hard, van metaal, niet voor kinderen, niet voor in de keuken, het is geen gereedschap.....We hebben een hint nodig. Uiteindelijk blijkt het een paperclip te zijn.
De vulkaan die we een vorige keer gekleid hebben mag daarna actief worden. Voor de zekerheid zetten we hem in een teiltje, voor de grap doen we beschermingsbrillen op. (Sommige kinderen hebben daardoor even het idee dat het echt gevaarlijk kan worden maar dat is gauw uitgelegd). Bakpoeder erin, kleurstof voor het effect, azijn erbij, roeren... nog niks. Meer bakpoeder, meer azijn: Ja! We zien iets borrelen! Het stroomt een beetje over. Dat was leuk, maar volgende week gaan we met nog meer bakpoeder en azijn proberen of we de reactie nog bruisender kunnen krijgen. Ook omdat er twee kinderen niet zijn deze week, die willen dat niet missen natuurlijk.
Actiefoto's op Faceboek: klik hier.
Voor contact voor informatie over hoe en wat met de PlusKlusKlas: hilde@kolibrie-kindercoaching.nl
Wat is er nou leuker dan bij echte archeologen langs gaan en zien hoe daar in werkelijkheid gewerkt wordt, als je net zelf geleerd hebt hoe het er aan toegaat bij een opgraving? Steven Jongma van de stadsarcheologische dienst gaf ons een rondleiding door hun depot. Hij vertelde hoe een archeoloog kijkt naar de 'sporen' die ze vinden in de grond en daarna mochten we alle onderdelen van het gebouw waar de vondsten worden verwerkt, zien. Dat was heel leuk. Veel dingen herkenden we, zo'n tafel vol scherven hadden we in de PlusKlusKlas ook gehad.
We volgden de weg van een vondst. Nadat die uit de grond is gehaald en er precies genoteerd is waar de vondst is gedaan, moet die worden schoongemaakt. Daar is een speciale grote zeef voor met een enorme lekbak eronder. We leren dat er vondsten zijn die kunnen bederven, kwestbare vondsten, die zijn bijvoorbeeld van leer of van hout. Die moeten speciaal behandeld worden omdat ze anders verrotten. Er is net een prachtig houten waaiertje gevonden zien we. Daarna lopen we naar het laboratorium. Hier staat een microscoop om ook heel kleine uitgezeefde dingen te bekijken, bijvoorbeeld zaadjes van planten. We horen dat archeologen altijd blij zijn als ze poep vinden! Daar vinden ze dan weer pitten in van vruchten die mensen gegeten hebben bijvoorbeeld.
Een man zit een heel fijn mooi vormgegeven metalen soort spiesje met een ronde bovenkant schoon te maken. Wat zou het zijn? Het blijkt een gereedschapje om een oor mee schoon te maken, een ouderwets soort wattenstaafje. Bijzonder.
De volgende afdeling is die voor de niet kwetsbare vondsten. We zien tafels vol aardewerkscherven en al geplakte scherven. Er is ook een tafel vol kleine glasscherven. Steven vertelt hoe ingewikkeld het is om die scherven weer aan elkaar te puzzelen. Stel je voor dat je 50 puzzels die een beetje op elkaar lijken neemt. Daar gooi je de helft van de stukjes van weg en dan gooi je al die stukjes door elkaar. Een behoorlijke uitdaging!
We zien hoe alles keurig opgeslagen wordt in genummerde dozen in een groot magazijn met vele kasten. Hier is het koud om de vondsten goed te houden. Er liggen ook verschillende varianten en maten van aardewerk van iets wat een vetopvang blijkt te zijn. Interessante dozen met botten worden open gedaan, runder-, paarden-, en zelfs mensenbotten worden natuurlijk gevonden. Aan sommige schedels kun je zien dat de mensen ziek waren. Ook hoe oud de mensen ongeveer waren toen ze dood gingen, en of ze man of vrouw waren kun je eraan zien.
Dan is er een heel leerzaam uur voorbij. We nemen afscheid en gaan weer terug naar onze klas. Wat was het indrukwekkend om te zien hoeveel Delft vanaf de jaren 50 aan archeologische vondsten heeft gedaan. Echt een mooie aanvulling op ons thema.
Het is zeker de moeite waard om even de foto's te bekijken die gemaakt zijn: www.facebook.com/KolibrieKinderCoaching
Denk je dat de PlusKlusKlas iets voor jouw kind is? Kom een ochtend gratis kennismaken!
Voor informatie en contact: informatie over de PlusKusKlas
Betrokkenheid werkt, altijd! Het deed weer goed om te zien hoe betrokken de PlusKlusKinderen zijn in spel en bezigheden, met elkaar. De ochtend start altijd rustig met iets kiezen wat je zelf wilt. Soms zijn ze dan zo lekker bezig dat het moeilijk is (voor ons) om dat te onderbreken voor het programma van de dag. Gelukkig was die activiteit, kijken hoe fossielen ontstaan, ook heel aantrekkelijk.
Eerst bespraken we wat we er al van wisten, we hadden er al filmpjes over gezien en over gelezen. Je hebt fossielen op twee manieren: de botten zelf en afdrukken van dieren of botten. Het bijzondere is dat fossielen versteend zijn. Een dier komt onder een laag aarde terecht en wordt langzaamaan van steen. Maar hoe werkt dat dan? Daar gaan we een proef mee doen!
Om te beginnen hebben we botten nodig, die gaan we knippen uit sponsjes. We hadden een bot gevonden dat iets hetzelfde heeft als spons, er zitten allemaal gaatjes in. De botten leggen we op een bodem van zand en ze worden daarna bedekt met een laag zand. Dan moeten we er oerzee aan toe voegen.
Hoe maak je oerzee? Heel simpel, je hebt zout water nodig. Daar is een recept voor: 100 ml. zout oplossen in 250 ml. (warm) water. We hebben een pak met 500 gr. zout, hoeveel porties zeewater kunnen we dan maken? Zo komt er ook wat rekenwerk bij kijken. Afmeten, roeren, gieten, allemaal leuke klusjes. Als al het zoute oerwater is toegevoegd moeten we 165 miljoen jaar wachten... Oh nee, dat vinden we te lang, we gaan volgende week kijken wat er gebeurd is met de botten.
Na het eten en buitenspelen gaan we raden wat een van de kinderen thuis in het raaddoosje gestopt heeft. De anderen kennen haar goed, de eerste vraag is of het zacht is. Ja. Is het een knuffel? Ja. Begint het soms met een 'f''? Ja. Dan is het helemaal duidelijk, het is vast roze en het is vast een ferby. Snel geraden dit keer.
Als we zelf een dinopark willen maken, wat moet daar dan allemaal inzitten? Ze denken goed na: bomen voor de bladeters, een meer voor de waterdino's en vulkanen, bergen, heuvels, een waterval. En dino's natuurlijk. We gaan samen een grote kijkdoos maken, iedereen mag er wat voor tekenen. Ze gaan enthousiast aan de slag en maken mooie dingen.
De ochtend is weer omgevlogen, het verder uitbikken van de dino's moet doorschuiven naar de volgende keer.
Deze PlusKlus-ochtend was weer genieten, voor meer foto's klik je door naar Facebook
Voor meer informatie over de PlusKlusKlas voor jonge kinderen met een ontwikkelingsvoorsprong: Kolibrie KinderCoaching
De PlusKlusKlas vertrok naar Leiden om het 'Lint van Archeologie' te bezichtigen. In het Rijksmuseum voor Oudheden is een prachtige tentoonstelling met alle archeologische vondsten die iets vertellen over hoe er geleefd werd in Nederland.
Met zeven kinderen gingen we op pad. Eerst ons 10-uurtje eten in de grote hal van het museum. Een van de kinderen had het zogenaamde 'raaddoosje' bij zich. Thuis heeft hij er iets ingestopt, wij moeten door het stellen van slimme vragen erachter zien te komen wat het is. Het antwoord op de vragen is ja of nee.
Dat ging ze goed af. Na de vraag 'Heeft het wielen?' waren we al een eind verder. Was het een auto die bij 112 hoorde? Nee. Uiteindelijk bleek het een autootje te zijn dat begint als een bal en verandert in een autootje als die bal botst. Het heeft natuurlijk een naam die de kinderen wisten maar die ik alweer vergeten ben.
Daarna met de grote wenteltrap naar boven. Daar blijkt dat je gewoon de dakpannen aan kunt raken van het gebouw: wat eerst de buitenmuur was is nu door een groot glazen dak binnen geworden. Twee glazen deuren door en daar staan we voor een groot slingerend lint dat de geschiedenis van de tijd weergeeft. Dit maakt heel mooi zichtbaar hoe lang het duurde voor er dino's op aarde kwamen en hoe kort het nog maar geleden is dat er mensen zijn. De Big Bang staat er ook op aangegeven, alleen staat erbij dat het lint voor de goede tijdsaanduiding nog 1000 meter langer moet worden gedacht. Indrukwekkend.
Met een speurtochtboekje met stickers gaan we door de tentoonstelling, langs vuistbijlen, visfuiken, een hondenskelet, bandbekers door de steentijd, daarna de bronstijd en de ijzertijd. We zien dat het materiaal verandert en dat mensen steeds meer mogelijkheden krijgen om voorwerpen te versieren. Alles staat tentoongesteld in een mansgroot slingerend lint door de hele verdieping. In het lint zijn vitrines ingebouwd. Onder het lint zijn hier en daar ruimtes waar je in kunt kruipen en zo een ruimte vindt waar je ziet hoe mensen uit die tijd woonden en sliepen. Dit wordt erg gewaardeerd natuurlijk en er ontstaat onmiddellijk spel waar ook de nodige herrie aan te pas komt. Dat is heel leuk om te zien en we zijn blij dat we op dat moment de enige bezoekers op de afdeling zijn. Op een aantal plaatsen liggen zachte nepkeien waar je op kunt zitten en een filmpje over die tijd kunt starten. Het was jammer dat het geluid heel zacht stond, dat werkte niet zo.
Na zo door de tijd heen gesjeesd te zijn liepen we door de afdeling Romeinen (die ook in Nederland geweest zijn), met de glazen lift naar beneden en toen was de ochtend alweer om. Nog even eten en weer op huis aan.
In de auto vraag ik of het goed museum was. Jaaah! wordt er geschreeuwd!
Sommige kinderen weten al dat er ook een indrukwekkende Egypte-tentoonstelling is. Nog een onderwerp dat we een keer aan bod kunnen laten komen in de PlusKlusKlas....
Voor meer foto's kun je terecht op de faceboekpagina van Kolibrie. Door de pagina leuk te vinden blijf je voortaan op de hoogte.
Meer weten over de PlusKlusKlas of andere zaken die met hoogbegaafdheid te maken hebben, bel of mail gerust.
