PlusKlus-kinderen in de ban van bouwen

Het Nederlands Architectuurinstituut was de bestemming van de PlusKlusKlas vandaag. Je parkeert dan onder het museumpark. Boven gekomen was het meteen al leuk, want er staat een spiegelende wand met gaten. Die gaten bleken armdik te zijn en daar kon je leuke grapjes mee uithalen. Het NAI was vlakbij, we staken de straat over en we liepen naar de ingang.
Het gebouw is mooi en ruim opgezet. Als je met kinderen bent, betekent dat dat je even extra instructie moet geven over rennen versus gewoon lopen. We startten in ieder geval aan een heel grote lange tafel om even te eten en drinken, daarna liepen we naar de tentoonstelling. We kregen een soort luistertelefoontjes. Bij ieder gesprekswolkje dat we tegenkwamen konden we die opladen om te horen wat er verteld werd bij wat we zagen. We lopen door de weilanden naar de stad. Dat is een heel verschil tussen die twee. Eenmaal in het stadsdeel zijn er een heleboel maquettes te zien van allerlei gebouwen, in vitrines. De kinderen zijn in eerste instantie meer gericht op wat ze horen in hun audiotour dan op wat ze zien, ze horen allemaal dierengeluiden en grapjes rond dieren want het thema dat voor kinderen gekozen is, is 'dieren in de stad'. Verderop staan de miniatuurgebouwen in een soort ingebouwde kijkdozen in de muur. Er zijn kinderen die heel gefascineerd ieder kijkruitje op volgorde langsgaan. Anderen doen het meer kriskras en worden ook geboeid door de vloer die plaatselijk uit een gazen rek bestaat waardoor je de verdieping beneden ook kan zien.
Via een ruimte die aandoet als een witte sluiter van een camera (zie foto), komen we in een levensgrote maquette terecht waar we rond kunnen lopen en door projecties allerlei dingen kunnen beleven. We zien hoe de toekomst eruit zou kunnen zien, het wordt nacht met sterren, het vloeroppervlak verandert van water naar steen naar gras naar snelweg en nog veel meer. Gaaf om te beleven. Het roept allemaal spel op. Fijn dat we zo'n beetje de enigen zijn op dit moment, kunnen ze lekker hun gang gaan.

Als geweldige afsluiter gaan we naar het bouwdek: bakken met lego, beeldschermen die je met je vingers kunt bedienen, maar toch vooral: enorme witte bouwblokken die draagbaar, stevig en toch zacht zijn. Wat mooi is om te zien: langzaamaan ontstaat een samenwerking tussen alle kinderen. Het gebouw dat de 'constructor' onder ons heeft gebouwd, wordt opgenomen in een parcours. Er wordt voorgesteld om een 'medaillekamer' in te richten voor wie het parcours goed heeft afgelegd. Alles gaat in goed overleg, er worden afstanden ingeschat en doelen bepaald, ieders idee wordt flexibel geïntegreerd. Kinderen die cognitief veel aankunnen, kunnen niet vanzelfsprekend ook goed samenwerken. Hier lukt dat prima. Er worden goede vragen gesteld en er wordt rekening gehouden met elkaars wensen. En daarna wordt er diep betrokken gespeeld. Spelen is geweldig. Leer je ook van. Je zou het soms bijna vergeten in de gewone klassensituatie met de boekjes en de schriftjes.
Klik hier voor meer foto's

Het was een leuke ochtend, voor de ouders een aanrader om nog eens over te doen. Kinderen hebben gratis entree.