De laatste bijeenkomst met het T-team is al even geleden. We hebben toen samen doorlopen wat we hebben gedaan in al die bijeenkomsten, wat het doel van die activiteiten was en het belangrijkste: heeft het ook gewerkt, zijn die doelen bereikt? De rol van fouten en hoe je daarmee omgaat was een duidelijk werkpunt. Geweldig als dan één van de jongens opmerkt dat het eigenlijk maar saai is als er geen fouten zijn.
Waar het uiteindelijk allemaal om draait: het besef dat je bent zoals je bent en dat dat goed is.
De training heeft voor iedereen gewerkt, zij het dat ieder onderdeel weer van andere waarde was voor elk kind. Dat leren in stapjes gebeurt (wel irritant soms natuurlijk), is een inzicht waar ouders aan kunnen refereren en dat werkt. Gevangenisgedachten opsporen speelt bij de één een grotere rol dan bij de ander.
Goed, de training heeft gewerkt, ik wil hierop afstuderen. Alle informatie zit in mijn hoofd. Ik snap alle onderdelen. Maar nu het grote verhaal, de allesomvattende scriptie. De informatie die ik wil verwerken zat als een onontwarbare kluwen in mijn hoofd. Hoe dit aan te pakken?
De oplossing bleek een mindmap: in een tekening kun je wel ingewikkelde dwarsverbanden weergeven. En vanuit een tekening was wel een logisch kader te destilleren. Om alle factoren die te maken hebben met faalangst logisch aan bod te laten komen. Nu is het een kwestie van uitwerken. Ik ben hard op weg, 30 mei is de diploma-uitreiking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten